“Drosha Asks The Culture”, is een serie artikelen in de vorm van protest, bevraging en onderzoek. Het is een pleidooi voor The Culture. Een weerwoord op wat is en een smeekbede voor wat zou kunnen zijn. Straight from the heart.
“Drosha Asks The Culture”, is een serie artikelen in de vorm van protest, bevraging en onderzoek. Het is een pleidooi voor The Culture. Een weerwoord op wat is en een smeekbede voor wat zou kunnen zijn. Straight from the heart.
In december beginnen de spannende periodes van aanvragen schrijven voor alle makers en instellingen. Ons prachtige liberale subsidie bestel (in Nederland) werkt als een beschaafde casino:
1️⃣ Eens elke vier jaar moet je een stuk fantasie over de toekomst van je non-profit schrijven→
2️⃣ Vervolgens leest een groep experts je plannen én →
3️⃣ Adviseren ze de directies van de vele publieke fondsen →
4️⃣ Deze fondsen (samen met de regionale en lokale gelden) voorzien het gros van ons cultureel bestel van subsidies.
Let op: lees dit niet ironisch. In dit systeem is het noodzaak om strategisch te gokken en bluffen.
Je moet jouw eigen persoonlijke visie tegenover de eisen van fondsen en overheden zetten. Met name onze hip hop gebaseerde instellingen lopen dan extra risico. Het is lastig om in de eisen van de fondsen en overheden, de essentie van HipHop authentiek te kunnen blijven presenteren. Laat staan op een manier te destilleren die dat bestel dat er over gaat oordelen, begrijpt. Écht begrijpt. Zoals de eigen cultuur er een, het voelt, ademt, snapt en doorleeft, type begrip van heeft.
Al jaren bestudeer ik de regels en voorwaarden van fondsen. Het is een flinke klus om het systeem goed te begrijpen. Laat staan leren te navigeren.
Er is al lang de wens om dit bestel toegankelijker te maken. Helaas is het feit dat er voor “ons” – ondanks wat decoratieve veranderingen – in wezen weinig aangepast is in de kern van dit systeem dat nog altijd: ontoegankelijk is.
Dat ligt aan de samenstelling van de commissies die de beoordelingen doen. Het systeem is niet slecht. Maar de samenstelling van de commissie wordt in dit systeem wel plots de gatekeeper die beslist of HipHop of urban instellingen wél of niet serieus genomen worden. Dat is een zwakke schakel in dit verder redelijk democratische systeem.
De reden dat deze schakel zo zwak is, heeft te maken met de snelle veranderingen in het werkveld. HipHop is de grootste cultuur van deze tijd. De aanvraagprocedures zijn niet gemaakt op die cultuur, ze zijn gemaakt in de cultuur- en tijdsgeest van vorige eeuw. Formeel. Veel hokjes. En met commissies die niets of nauwelijks begrip hebben van dé cultuur van dit moment.
Aan iedereen die in commissies van publieke fondsen, regionale en lokale overheden, dienst doet:
Er gaat een grote golf van aanvragen vanuit HipHop en Urban instellingen komen, die allemaal voor het eerst zo’n aanvraag doen.
De meeste van deze instellingen zullen niet alle boxen tikken. Wees wijzer dan in voldoende of onvoldoende vinkjes te denken. Zie de grotere beweging. Zie de golf.
Want: deze golf is een hoopvolle beweging, én hoe.
Wij hebben het collectief nodig. Samen staan we sterk.
Share, spread & teach* ❤️
Andrey “Drosha” Grekhov (1980) is een parel van deze tijd. Een goed verstopte wereldse denker. Een afgeschermde lobbyist voor The Culture. Een man van woord en daad in het onzichtbare.
Drosha kwam voor het eerst in aanraking met HipHop toen hij nog onder het communistische regime leefde. Eenmaal in Nederland aangekomen bood Breaken hem een troost en verbinding die niet te vinden was in taal. Het liet hem vriendschappen bouwen zonder ook maar een woord Nederlands te spreken. Het gaf hem hoop op een betere toekomst. Een doel in het leven.
Door de jaren heen is Drosha van puber die in jeugd- en winkelcentra trainde uitgegroeid tot wereld kampioen experimentele dans bij Juste Debout. Hij heeft als eerste hiphop maker de Prins Bernhard Cultuurprijs gewonnen. Is artistieke leider van Sample Culture en Emoves. En zijn theaterstukken speelde over de hele wereld, onder andere bij Jonzi D’s Breakin’ Convention.
Drosha is veel, maar één constante in al zijn activiteiten: hij is een voorvechter van The Culture, een patronaat, een onvermoeielijke aanstichter van door-ontwikkeling en preservatie van The Culture.
Geschreven door Andre ”Drosha” Grekhov
Regie door Carmen Verduyn
Dit is een collab met: Ongezine Uitgeverij
