Sonnet (klinkdicht)
Vanaf de dertiende eeuw raakte het sonnet als lyrische versvorm in gebruik. De Nederlandse benaming is wel ‘klinkdicht’ of ‘klankdicht’. Een sonnet is een veertienregelig gedicht, vaak geschreven in jambische pentameter. Een jambische pentameter is een voorgeschreven manier van hoe het gedicht moet klinken met betrekking tot klemtonen waardoor het gedicht een bepaalde cadans krijgt.
Het sonnet kende zijn bloeitijd in de Renaissance en later tijdens de Beweging van Tachtig.
Er bestaan twee soorten sonnetten:
- Het Italiaanse (Petrarcaanse) sonnet
- Het Engelse (Shakespeariaanse) sonnet
Het Italiaanse sonnet
Dit bestaat uit twee kwatrijnen (samen het octaaf) en twee terzetten (samen het sextet). Er zijn verschillende vaste rijmschema’s in gebruik geweest zijn, zoals:
abba abba cdc dcd
Tussen het octaaf en het sextet zit vaak een wending in het gedicht (de volta of chute); een tegenstelling, omkering of conclusie.
Het Shakespeariaanse sonnet
Deze vorm werd door Shakespeare veel gebruikt: drie kwatrijnen en een distichon. Het rijmschema was oorspronkelijk:
abab cdcd efef gg.
De wending ligt dan voor het distichon; in de laatste twee regels wordt een conclusie gegeven.
Voorbeeld mix Italiaanse en Engelse sonnet
Ithaca
De reis gaat beginnen naar Ithaca’s stranden
Bezie je weg vrolijk en wens hem zeer lang
Je hebt niets te vrezen, je wordt toch niet bang?
’t Is meer dan genieten van kleurrijke landen.
Bespaar je de angst, – want dat is echt een schande –
Voor duivels, demonen, ’t getal van het beest
Die zijn hier te nimmer aanwezig geweest
Je neemt immers lot en je leven in handen?
Ja, wens dat je weg lang en vrolijk mag zijn
De zon te zien stralen, exotische kusten,
Leg aan in de havens, vier bot er je lusten
En koop er geschenken heel kostbaar of klein
Koop kralen van barnsteen, een kruik ambrozijn
Verplaats je daarna naar Egyptische steden
En leer van hun wijzen, van toen en van heden
En zet je des avonds tevree aan de wijn
Maar Ithaca, houd het wel steeds in gedachten
Het eens te bereiken blijft nochtans je doel
Geen haast echter, geef altijd toe aan gevoel
Blijf tot je bejaard bent heel rustig toch wachten.
Je reis gaf je steeds weer opnieuw verse krachten
En Itaca lag aan de basis hiervan
Je raakte al reizend steeds meer in de ban
Dus over geluk heb je zeker geen klachten
Al is het wat pover, het land treft geen schuld
Want Ithaca is voor jou niet meer verhuld.
Vrij naar: K.P. Kavafis